Urokliwe Zakopane, co roku przyciąga na swoje tereny setki turystów, zarówno z Polski, jak i zza granicy. Mało kto jednak wie, że kilkadziesiąt lat temu, miasto to, było miejscowością sanatoryjną, a największym ówczesnym uzdrowiskiem,  było właśnie uzdrowisko w Zakopanem. Historia tej malowniczej górskiej krainy jest ciekawa i warta poznania.

Krótka historia Zakopanego

Sięgając wiele lat wstecz, Zakopane stanowiło niewielką osadę. Na jego obszarze pasterze paśli swoje zwierzęta, kiedy góry były pokryte pokrywą śnieżną. Dzięki licznym, zielonym terenom, tubylcy tych terenów zaczęli zajmować się hodowlą owiec i zakładaniem osad pasterskich. W ten sposób zaczęło się tutaj rozwijać rolnictwo. Legenda głosi, że nazwa Zakopane, pochodzi od mężczyzny, który przekopywał tereny pod Tatrami, w celu poszukiwania zakopanego tam kiedyś zboża i złota w ziemi. Pierwotna nazwa miejscowości Kopane, z czasem została przekształcona na Zakopane. Mnóstwo zielonych terenów, czyste powietrze, odpowiedni klimat i nasłonecznienie, stały się obiektem zainteresowań coraz większej grupy badaczy i naukowców.

Rozkwit Zakopanego

Największy rozkwit Zakopanego przypadł na drugą połowę XIX wieku. Wtedy to Ludwik Zejszner, polski geolog i geograf, odkrył gorące źródła, które zaczęto wykorzystywać do hydroterapii, czyli leczenia wodą. Kilka lat później, dr Tytus Chałubiński, człowiek, który stracił żonę i syna w wyniku walki z gruźlicą, osiedlił się na tym terenie. Poświęcił resztę swojego życia na szukaniu lekarstwa na tę, zbierającą wówczas swoje żniwo, chorobę. Odkrył on, że miejsce to świetnie nadaje się do odpoczynku i poprawienia stanu zdrowia. To właśnie dzięki jego staraniom, Zakopane otrzymało pełnoprawny tytuł uzdrowiska.

Zakopane jako miejscowość sanatoryjna

W tym samym czasie, na tereny tej górskiej krainy zaczęli przybywać wybitni lekarze z bliższych i dalszych okolic, w poszukiwaniu lekarstwa na gruźlicę. Tak oto, w 1898 roku, na terenie Zakopanego, powstało pierwsze sanatorium przeciwgruźlicze, założone przez dr. Mariana Hawranka, gdzie leczono chorych na dolegliwości związane z układem oddechowym. Kuracje wodolecznicze, wykorzystywanie ziół i olejków oraz żyntyca pochodząca z mleka owczego, oraz szlaki spacerowe, wykorzystywane były do leczenia nie tylko chorych na gruźlicę, ale także cierpiących na nerwicę, anemię, reumatyzm czy serce.

Rozwój sanatorium w Zakopanem spowodował, że pobyt w tej miejscowości stawał się coraz bardziej modny i pożądany. Z różnych stron świata, przybywały do niego liczne znane osobistości, takie jak np.: Karol Szymanowski, Henryk Sienkiewicz czy Stefan Żeromski. Poszukiwali poprawy swojego stanu zdrowia i odpoczynku. W związku z szybkim rozwojem miejscowości, to właśnie w Zakopanem jako pierwszym mieście pojawiło się oświetlenie, poczta, a nawet telegram.

Od sanatorium do miasta turystycznego

Choć uzdrowisko w Zakopanem, cieszyło się niegdyś ogromną popularnością, z czasem, miasto to, zaczęło się rozwijać bardziej w kierunku turystycznym niż leczniczym. Poprzez rozbudowę licznych fabryk i hut, jakość powietrza ucierpiała znacznie na jakości. Po II wojnie światowej, sanatoria, sukcesywnie zaczęły być likwidowane, na rzecz hoteli i domków dla turystów.

Dziś Zakopane słynie głównie z turystyki. Rzesze ludzi, przez cały rok udają się w tym kierunku na spędzenie swojego urlopu. Zimną korzystają z licznych stoków narciarskich, latem korzystają ze szlaków turystycznych po górach. Udając się do tej górskiej krainy, poznawajmy jej ciekawe dzieje. Bo to, co widzimy dzisiaj, wzięło się przecież z dawniejszych wydarzeń. Więcej ciekawostek o stolicy Tatr znajdziesz w tym artykule.